Jasna je profesorica engleskog jezika i književnosti koja šest godina radi u osnovnoj školi. Odrasla je u Vojvodini, u multietničkoj sredini i zbog toga je želela da pokaže svojim učenicima da različiti jezici imaju istu vrednost, pa je stoga nastavi engleskog jezika dodala časove na slovačkom jeziku. Naime, majka tadašnjeg učenika prvog razreda, inače po struci profesor razredne nastave, održala je dva časa na kojima su učenici imali mogućnost da nauče igre i recitacije na slovačkom jeziku.
Prvo je roditeljka upoznala učenike sa kulturom i običajima Slovaka putem prezentacije u program PowerPoint. Učenici su zatim pomoću raznih materijala kao što su kolaž-papir, vunica i čokoladne mrvice pravili ukrase za slovačku narodnu nošnju. Tom prilikom roditeljka je povela svoje đake koji su bili obučeni u slovačke narodne nošnje na čas. Oni su recitovali, pevali i igrali na slovačkom jeziku, a takođe i služili kao živi modeli deci iz odeljenja prilikom pravljenja ukrasa za narodnu nošnju. Svi učenici su nagrađeni bedževima sa natpisima o uspešnost svog rada na slovačkom jeziku.
Svi radovi dece izloženi su na školskoj manifestaciji Eko-proleće, pa su i ostali učenici i roditelji imali priliku da vide produkte ovakvog načina rada koji su im se zaista svideli. I roditelji i učenici i drugi nastavnici su izrazili želju da i sami učestvuju u ovakvim časovima, a učenici koji su učestvovali u izvođenju tih časova su oduševljeni što su kroz druženje i rad u grupi uspeli da nauče nešto novo o kulturi Slovaka i zaključili da ,,čovek vredi onoliko koliko jezika zna.”
